- 16/12/22
- თემებითემები
- 3,052
- 6,971
- დრო ფორუმზე
- 132დ 23ს 39წ
კანიბალიზმი, ანუ ადამიანის ხორცის მოხმარება, წარმოადგენს ერთ-ერთ ყველაზე ძლიერ და უნივერსალურ ტაბუს მსოფლიოს თითქმის ყველა კულტურაში. ის ღრმა ზიზღსა და შიშს იწვევს და ცივილიზებული საზოგადოების საპირისპირო ქმედებად აღიქმება. თუმცა, ისტორიის მანძილზე, კანიბალიზმი, მართალია იშვიათად, მაგრამ მაინც ვლინდებოდა სხვადასხვა ფორმითა და მოტივაციით – იქნება ეს გადარჩენისთვის ბრძოლა, რიტუალური პრაქტიკა თუ ომის ნაწილი.
რიტუალური კანიბალიზმი
ერთ-ერთი ყველაზე საინტერესო და ამავდროულად შემზარავი ასპექტი არის რიტუალური კანიბალიზმი. ეს არ გულისხმობდა შიმშილის გამო ხორცის ჭამას, არამედ იყო ღრმად სიმბოლური ქმედება, რომელიც დაკავშირებული იყო რელიგიურ რწმენებთან, სოციალურ იერარქიასთან ან მტრის მიმართ შურისძიებასთან.
მოტივები:
- ძალის ან თვისებების ათვისება: ბევრ პრიმიტიულ საზოგადოებაში არსებობდა რწმენა, რომ მტრის (ან თუნდაც საკუთარი ნათესავის) გულის, ტვინის ან სხვა ორგანოს ჭამით, ადამიანი შეიძენდა მის სიძლიერეს, გამბედაობას, სიბრძნეს ან სხვა სასურველ თვისებებს. მაგალითად, ზოგიერთ ტომში, მეომრები მოკლული მტრის გულს მიირთმევდნენ, რათა მისი მამაცობა მათში გადასულიყო.
- პატივისცემა და ხსოვნა (ენდოკანიბალიზმი): ზოგიერთ კულტურაში არსებობდა პრაქტიკა, რომელსაც ენდოკანიბალიზმი ეწოდება, როდესაც გარდაცვლილი ნათესავის ნაწილებს მიირთმევდნენ. ეს არ იყო აგრესიული ქმედება, არამედ მიზნად ისახავდა გარდაცვლილის სულის ან არსების ოჯახში შენარჩუნებას და მისთვის პატივის მიგებას. მაგალითად, ამაზონის ზოგიერთ ტომში, გარდაცვლილის ფერფლს სასმელში ურევდნენ და სვამდნენ.
- შურისძიება და დამცირება (ეგზოკანიბალიზმი): მტრების ხორცის ჭამა, ანუ ეგზოკანიბალიზმი, ხშირად უკავშირდებოდა სრულ შურისძიებასა და მტრის სრულ დემონიზაციას. ეს იყო მტრის დამცირების უკიდურესი ფორმა, რომელიც მის სულსაც კი "ანადგურებდა" და ხელს უშლიდა მშვიდობას.
ისტორიული მაგალითები
- აზტეკები: აზტეკების...
