- 16/12/22
- თემებითემები
- 3,125
- 6,903
- დრო ფორუმზე
- 24დ 26წ
იყო და არა იყო რა, ღვთის უკეთესი რა იქნებოდა, იყო ერთი ზარმაცი კაცი. ქვით ქვაზე არაფერი გააჩნდა და არც თავს იწუხებდა. მეზობლები სამადლოდ ხან რას უგზავნიდნენ და ხან – რას: საჭმლის ნარჩენს, ხმელ პურს, ნახმარ ძონძებს. ზარმაცი შეჭამდა კეთილი ხალხის ნაწყალობევს და ისევ მხართეძოზე წამოწვებოდა.
მეზობლებმა რაკი ნახეს, რომ თვითონ თავს არაფერზე იწუხებდა, ეს მცირე მოწყალებაც შეუწყვიტეს და დარჩა ზარმაცი მშიერ-მწყურვალი. რა ქნას, გარედან არაფერის იმედი აქვს და არც რაიმე შინ მოეპოვება — არც ფქვილი, არც მარცვალი, არც პური და არც სატანი. მოშივდა ზარმაცს და თქვა, თუა არ გავისარჯე, ცუდად არის ჩემი საქმეო. გამოვიდა კარში და შეხვდა თაგვი. უთხრა ზარმაცმა:
მეზობლებმა რაკი ნახეს, რომ თვითონ თავს არაფერზე იწუხებდა, ეს მცირე მოწყალებაც შეუწყვიტეს და დარჩა ზარმაცი მშიერ-მწყურვალი. რა ქნას, გარედან არაფერის იმედი აქვს და არც რაიმე შინ მოეპოვება — არც ფქვილი, არც მარცვალი, არც პური და არც სატანი. მოშივდა ზარმაცს და თქვა, თუა არ გავისარჯე, ცუდად არის ჩემი საქმეო. გამოვიდა კარში და შეხვდა თაგვი. უთხრა ზარმაცმა:
- ჩემო თაგუნა, ხვალ წვეულება მაქვს, დილით ადრე მობრძანდი და კაი პატივს გცემ, ოღონდ ხელს ერთი ჯამი ხორბალიც გამოაყოლეო.
- კარგი, გეწვევი და...